Waleria Makarewicz - Oficjalna Strona Oddziału Świętokrzyskiego PTTK im. St. Jeżewskiego w Ostrowcu Św Al. 3-ego Maja 5, tel. (41) 265-25-24

Idź do spisu treści

Menu główne:

BIOGRAMY > M - R
Waleria Kamila Makarewiczówna urodziła się 19 lipca 1874 r. w Suwałkach. Rodzicami jej byli Henryk i Ludwika z Grabowskich. W 1892 r. ukończyła z odznaczeniem 7- klasowe gimnazjum żeńskie w Suwałkach. Dwa lata później otrzymała pozwolenie na nauczanie języka rosyjskiego w domach prywatnych oraz szkołach początkowych.
W 1902 r. uzyskała prawo nauczania języków francuskiego i niemieckiego oraz matematyki, a w 1905 r. - języka polskiego. W latach 1898-1909 pracowała w żeńskich szkołach średnich na Suwalszczyźnie. W 1909 r. uzyskała pozwolenie od kuratora Warszawskiego Okręgu Naukowego na otwarcie 4-klasowej szkoły żeńskiej w Ostrowcu. W dniu 1 września 1909 r. szkoła została otwarta z oddziałem wstępnym i polskim językiem wykładowym. Zabezpieczenie kadrowe stanowiły siostry Emilia i Alina. Przed I wojną światową rozpoczęła budowę własnego domu, w którym przez wiele lat mieściła się założona przez nią szkoła, rozszerzona najpierw w 6-letnie progimnazjum, a następnie 8-letnie gimnazjum matematyczno-przyrodnicze. W 1922 r. zrezygnowała z kierowania szkołą. Na tą decyzję wpłynęły tragiczne wydarzenia rodzinne - śmierć siostry Emilii i ciężka choroba Aliny. Po odsunięciu się od czynnej pracy pedagogicznej udzielała okresowo korepetycji z języków francuskiego i niemieckiego. Brała czynny udział w życiu społecznym miasta. W 1913 r. była rzecznikiem uruchomienia średniej szkoły męskiej o kierunku filozoficznym w Ostrowcu, w którym okresowo wykładała języki francuski i niemiecki. Została wybrana do rady miejskiej w pierwszych wyborach w 1919 r. Na budynku przy ul. Jana Kilińskiego, w którym miała siedzibę założona przez nią szkoła, jest wmurowana tablica z napisem: ”Walerii Makarewicz, wielce zasłużonej i kochanej Przełożonej w 50-lecie pracy pedagogicznej składają hołd wychowanki. Ostrowiec, wrzesień 1948r.”
Do PTTK wstąpiła w 1913 r. z chwilą założenia towarzystwa w Ostrowcu. W latach 1926-1932 była członkinią Komisji Rewizyjnej, w latach 1932-1933 członkinią zarządu. Była organizatorką pierwszych wycieczek krajoznawczych dla młodzieży szkolnej. Mimo trudności czynionych przez władze carskie już w 1913 r. odbyły się wycieczki wychowanek żeńskiej szkoły do Sandomierza i Ojcowa. Miała swój udział w reaktywowaniu działalności ostrowieckiego oddziału PTK w 1924 r., oraz w organizowaniu wyprawy naukowej w celu badania odkrytej w 1922 r. neolitycznej kopalni w Krzemionkach.
 
Zmarła 23 marca 1966 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim. Spoczywa na cmentarzu parafialnym przy ulicy Denkowskiej we wspólnym grobie z siostrą Aliną i bratem Stanisławem.
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego