Henryk Hoyer - Oficjalna Strona Oddziału Świętokrzyskiego PTTK im. St. Jeżewskiego w Ostrowcu Św Al. 3-ego Maja 5, tel. (41) 265-25-24

Idź do spisu treści

Menu główne:

BIOGRAMY > A - H
Henryk Hoyer urodził się 10 października 1902 r. w Łodzi. Był synem Fabiana Henryka i Emilii z domu Chechlińskiej.
Wkrótce po narodzinach Henryka, rodzina przeniosła się do Kijowa. Tam po ukończeniu 6-klasowej Kijowskiej Szkoły Realnej, w 1920 r. rozpoczyna studia na Politechnice Kijowskiej na Wydziale Architektury i Inżynierii. Po śmierci ojca, ofiary rewolucji październikowej, oraz po uzyskaniu zgody władz sowieckich na opuszczenie Kijowa, w 1922 r. powrócił z matką i siostrą do Polski. Osiadł w Radomiu, a następnie przenosi się do Ostrowca i rozpoczął pracę Zakładach Ostrowieckich jako biuralista.
W okresie 1923-1924 odbywa roczną służbę wojskową w VI Pułku Artylerii Ciężkiej we Lwowie. Następnie powrócił do pracy w Zakładach Ostrowieckich. Pracował jako rysownik w biurze tokarni walców, na młotowni i w biurze technicznym. W okresie pracy w hucie był twórcą i współtwórcą wielu patentów, w tym wagonów samoopróżniaczy. Był bliskim współpracownikiem Mieczysława Radwana. W 1967 r. w wieku 65 lat przeszedł na emeryturę. Był wieloletnim działaczem powstałego w 1929 r. Klubu Sportowego Zakładów Ostrowieckich (KSZO). Szczególnie udzielał się w sekcji pływackiej, posiadał uprawnienia sędziowskie. W okresie międzywojennym działał w Polskim Towarzystwie Krajoznawczym. Po reaktywowaniu działalności oddziału w 1924r. z inicjatywy M. Radwana powołano Sekcję Ochrony Zabytków Sztuki Inżynierskiej w Zagłębiu Staropolskim. Działał w tym zespole wśród wielu pracowników Zakładów Ostrowieckich. W 1932 r. wszedł w skład zarządu oddziału i pełnił funkcję skarbnika. W tym czasie zakupiono dla Muzeum PTK, z dobrowolnych składek członków towarzystwa, tzw. „skarb” znaleziony w Kunowie.
Zmarł dnia 7 stycznia 1979r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym przy ulicy Denkowskiej.
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego